دو بازیگر اصلی فیلم مست عشق مشخص شدند/ پارسا پیروزفر در نقش مولانا و شهاب حسینی شمس
تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۱۱۴۹۱
رویداد۲۴ ساخت اثری تاریخی درباره شاعر بزرگ ایرانی مولانا، قطعا کاری بسیار دشوار و پیجیده است. "مست عشق" نام فیلم سینمایی است که قرار است حسن فتحی کارگردان شناخته شده ایران درباره زندگی مولانا بسازد. براساس گزارشهای نگارش این اثر سینمایی بر عهده فرهاد توحیدی است و تاکنون حداقل حضور دو ستاره سینمای ایران یعنی شهاب حسینی در نقش شمس و پارسا پیروز فر در نقش مولانا در آن قطعی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پس از گمانهزنیهای فراوان درباره بازیگر نقش مولانا برای پروژه سینمایی "مست عشق"، نام بازیگر این نقش کلیدی اعلام شد. به این ترتیب ساخت این فیلم به زودی آغاز میشود. قرار است پارسا پیروز فر در نقش مولانا ظاهر شود.
پارسا پیروزفر متولد ۲۲ شهریور ۱۳۵۱، تهران، بازیگر سینما و تلویزیون؛ بازیگر، کارگردان و مدرس تئاتر، نمایشنامهنویس، مترجم و نقاش است. او در سالهای اخیر کمتر در آثار سینمایی حضور داشته است.
مهمان مامان، اعتراض، شیدا، مرسدس، ضیافت، پری، اسب حیوان نجیبی است، مجبوریم و... از جمله آثاری هستند که پارسا پیروز فر در آنها نقش آفرینی داشته است.
او در هیچ اثر سینمایی تاریخی نقش آفرینی نکرده، فقط در سریال "درچشم باد" که سریالی تاریخی حماسی بود حضور داشت. حضوری که البته موفق بود و این سریال مخاطبان زیادی جذب کرد.
"مست عشق " برشی از زندگی مولانا جلالالدین محمد بلخی و شمس تبریزی را روایت میکند.
چالش انتخاب بازیگر نقش مولانا
در هفتههای اخیر گمانه زنیهای زیادی درباره بازیگر نقش مولانا وجود داشت.
پیشتر فرهاد توحیدی نویسنده فیلمنامه این پروژه گفته بود که قرار است یک بازیگر ترکیهای در نقش مولانا ظاهر شود. انتخاب یک بازیگر ترکیهای برای نقش مولانا میتوانست با حواشی و حساسیتهایی روبه رو شود.
اما این موضوع از سوی حسن فتحی کارگردان این اثر تکذیب شد. فتحی گفت: "به شایعات اعتنایی نکنید! هرچند اندیشه رفیع و جهانشمول جناب مولوی، ورای همه تعصبات نژادی و قومی و جغرافیاییست، اما در فیلم «مست عشق» علاوه بر بازیگر نقش شمس تبریزی، بازیگر نقش حضرت مولانا هم قطعا ایرانی خواهد بود. "
به نظر میرسد هراس از این که انتخاب یک بازیگر ترکی برای نقش مولانا اعتراضهایی در پی داشته باشد موجب شده است که سازندگان این اثر دور بازیگر ترکیهای را خط بکشند.
فرهاد توحیدی در این باره به روزنامه سازندگی گفته بود: "مسئله اینجاست که خیلیها فکر میکنند با واگذری یک نقش به بازیگری اهل ترکیه نقش مصادره میشود؛ مگر زمانی که مصطفی عقاد در فیلم محمدرسولالله یا در عمر مختار آنتونی کویین را برای بازی در نقس حمزه عموی پیامبر یا عمر مختار انتخاب کرد، معنیاش این بود که این شخصیتها توسط آنتونی کویین مصادره شدهاند؟ این بازیگر در آن فیلمها دیگر آنتونی کویین نیست؛ بلکه در هیبت عمر مختار یا حمزه درآمده است. "
در همین حال نام یک بازیگر ایرانی دیگر نیز مطرح شده بود و او "مهدی سلطانی" بود که البته برای این نقش کنار گذاشته شد. اما بالاخره سازندگان این اثر سینمایی تصمیم گرفتند پارسا پیروزفر را برای این نقش انتخاب کنند. شهاب حسینی در نقش شمس انتخاب بازیگر نقش شمس تبریزی نیز چالشی مشابه داشت. چندی پیش اعلام شد که شهاب حسینی نقش شمس تبریزی را بازی خواهد کرد. شهاب حسینی که به خاطر فیلم فروشنده برنده جایزه نخل طلای کن شده در آمریکا زندگی میکند و چند سالی است کمتر در آثار سینمایی حضور دارد.
شهاب حسینی در فیلمهایی مانند «هیس؛ دخترها فریاد نمیزنند»، «جدایی نادر از سیمین»، «فروشنده»، «حوض نقاشی» و «سوپراستار» نقشآفرینی کرده است.
سرزمین کهن، مدار صفر درجه، شوق پرواز، شهرزاد از جمله سریالهای مشهوری هستند که حسینی درآنها حضور داشته است.
اثری ایرانی یا ترکیه ای؟!
یکی از مسائلی که عوامل "مست عشق" با آن دست و پنجه نرم میکنند این است که در نهایت باید اثری ایرانی تولید کنند یا ترکیه ای. این مسئله در انتخاب بازیگران نمود پیدا کرده است. مسئله دیگر بازار فروش فیلم است عوامل این اثر انتظار دارند، فیلمشان در ترکیه نیز اقبال پیدا کند. ظاهرا عوامل "مست عشق" تصمیم نهایی خود را گرفته اند و قرار است در نهایت اثری ایرانی به مخاطب عرضه شود.
فرهاد توحیدی در این باره گفته است: "هسته اصلی این فیلم ایرانی است. نویسنده و کارگردان ایرانی دارد و در واقع مولفین فیلم ایرانی هستند. حتی آهنگساز آن هم ایرانی خواهد بود. فیلمنامه این اثر با نگاه ایرانی نوشته شده و در فیلم به صراحت به اصلیت ایرانی مولانا اشاره میشود. اما در این فیلم به دلیل اینکه به طور مشترک ساخته میشود ما فقط به یک بازار توجه نمیکنیم. مولانا در ترکیه از قداست خاصی برخوردار است و این فیلم مخاطبان بسیاری در ترکیه خواهد داشت؛ بنابراین این اثر برای آنها هم اهمیت دارد و جذاب خواهد بود. ما چارهای نداریم جز اینکه در جمع عوامل و بازیگران فیلم ترکیب بینالمللی داشته باشیم. "
حسن فتحی کارگردان این فیلم نیز از همین زاویه معتقد است "ساخت فیلم درباره مولانا سخت خواهد بود و جنجال و حواشی زیادی به دنبال خواهد داشت. چون حساسیتهای زیادی درباره این شخصیت وجود دارد. "
یکی دیگر از چالشهای فتحی حواشی سریال شهرزاد است که احتمالا همچنان دامن گیر او خواهد بود. سریالی که سرمایه گذاران آن به دلیل فساد مالی در زندان به سر میبرند.
فتحی در این باره گفته است: «هر فیلم و سریالی بخواهم بسازم، عدهای هستند که بخواهند برای آن جنجال درست کنند و بعد از سریال اخیرم بعضی منتظرند که با هر اقدامی از طرف حاشیه و سروصدا به پا کنند. حالا که این سوژه به خودیخود جنجالی است آنها تمام تلاش خود را میکنند که حاشیههای بیشتری هم بهوجود بیاورند.»
دیگر عوامل "مست عشق"
تهیه کننده «مست عشق» مهران برومند است و فیلم از دو سرمایهگذار ایرانی و ترکیهای بهره میبرد.
مجوزهای لازم از کشور ترکیه گرفته شده و «مست عشق» پس از اخذ پروانه ساخت از ایران، کلید خواهد خورد. قرار است دیگر بازیگران این اثر ایرانی و ترکیهای باشند.
حسن فتحی کارگردان "مست عشق"، آثار تاریخی فراوانی در کارنامه خود دارد. پهلوانان نمیمیرند، مدارصفردرجه و سریال پر بیننده شهرزاد از جمله این آثار است.
او کارگردانی را از سال ۱۳۷۲ با سرالی «همسایهها» آغاز کرد. «ازدواج به سبک ایرانی»، «پستچی سهبار در نمیزند»، «کیفر»، «یک روز دیگر» و سرال «های «میوه ممنوعه»، «اشکها و لبخندها»، «در مسیر زایندهرود» و «زمانه» از دیگر آثار او است.
هنوز تکلیف بسیاری از همکاران این پروژه روشن نشده است، قطعا مسئله مهم موسیقی متن این فیلم سینمایی است، هنوز مشخص نیست که کدام موسیقیدان ایرانی قرار است، موسیقی آن را بسازد. منبع: فرارو برچسب ها: رویداد24 ، پارسا پیروزفر ، شهاب حسینی ، مست عشق ، حسن فتحی ، فیلم سینمایی مست عشق ، شهاب حسینی در نقش شمس ، پارسال پیروزفر در نقش مولانا سرگرمی
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 پارسا پیروزفر شهاب حسینی مست عشق حسن فتحی شهاب حسینی در نقش شمس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۱۱۴۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غمانگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند. صدیقه (روحانگیز) سامینژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقشآفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
به گزارش روزیاتو، نام روحانگیز سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:
زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود:
من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است:
وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است:
بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند.
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است:
اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامینژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود:
بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند. در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، میتوانست نقش یک پدر را بازی بکند.
کانال عصر ایران در تلگرام